Szczepanska, soprano lírica de bello tiembre y de enorme sensibilidad en el fraseo, tanto en arias patéticas (maravilloso su fraseo en „Tu mi tradisti”) como en las di furore (tremenda en „Ama chi t’odia”), con gran transmisión emocional. Hubo bellos y delicados trinos en „Aveva l’idol mio” y largas vocalizaciones muy bien ensambladas en tiradas en „Sapesti lusinghier”.
Szczepańska — sopran liryczny o pięknej barwie głosu i ogromnej wrażliwości w frazowaniu, zarówno w ariach pełnych patosu (jej frazowanie w „Tu mi tradisti” było zachwycające), jak i w ariach furii (znakomita w „Ama chi t’odia”), z wielką siłą przekazu emocjonalnego. W „Aveva l’idol mio” pojawiły się piękne i delikatne tryle, a w „Sapesti lusinghier” — długie wokalizy, doskonale wplecione w szybkie przebiegi.
